Dlaczego Asuka pieści Shinji w EoE?

Tak, tak wiele możliwych powodów. Odnoszę się do filmów takich jak End of Evangelion i Madoka: Rebelia jako “make your own ending kits”; ze względu na ich ciągłe używanie symboliki i niejednoznacznych dialogów, w połączeniu z patologiczną niechęcią do wyjaśniania się, możesz w zasadzie interpretować je tak, by znaczyły cokolwiek chcesz. Jeśli mogę pozwolić sobie na odrobinę bezwstydnej autopromocji, ostatnio napisałem wpis na blogu , w którym właśnie to zrobiłem. Nie przeanalizowałem konkretnie dlaczego Asuka pieściła Shinjiego, ale idąc za interpretacją, którą przyjąłem w moim poście, wraz ze wspomnianym tłumaczeniem gry karcianej, istnieje kilka ważnych powodów, dla których to zrobiła.

Ta scena odbija się echem wcześniej w filmie, podczas Instrumentality, kiedy Shinji i Asuka kłócą się ze sobą o to, czyja to wina, że nigdy nie udało im się zbliżyć do siebie. Streściłem tę scenę na moim blogu:

[Shinji] skupia się w szczególności na Asuce, izolując ją w wymarzonej wersji kuchni Misato i walcząc z nią, gdy Pen-Pen na nią patrzy, odpowiadając na jej zarzuty, że w ogóle jej nie zna, że nie mógłby jej znać, bo ona nigdy nie mówi o sobie, i jak nierozsądne jest dla niej oczekiwanie, że ją pozna, gdy ona nic mu nie powie. Rei pojawia się i pyta, czy kiedykolwiek próbował, a Shinji odpowiada, że tak, ale nie mógł. Asuka pyta, jak może lubić kogoś, kto nie kocha nawet samego siebie. Shinji odpowiada, że może mógłby nauczyć się kochać siebie, gdyby spróbowała być dla niego miła, wścieka się i rozbija krzesło, a potem owija ręce wokół jej szyi i dusi ją.

Shinji, który spędził dużą część serii jest pasywny i nienawiści do siebie, w końcu się złości i obwinia Asuka (i przez proxy innych ludzi w jego życiu) za jego niezdolność do zbliżenia się do innych. Asuka i Rei odpowiadają, z pewnym uzasadnieniem, że Shinji również musi wziąć na siebie część winy; unika zbliżenia się do kogokolwiek, ponieważ obawia się odrzucenia i porzucenia przez nich, tak jak był przez swojego ojca.

W końcu Shinji'emu udaje się pokonać strach przed odrzuceniem i decyduje się na odwrócenie Instrumentalności i powrót do świata, w którym ludzie są osobno i mogą zdecydować się na odrzucenie lub porzucenie siebie nawzajem. Tłumaczenie kart mówi, że Shinji zaczął dusić Asukę, ponieważ chciał potwierdzić, że odrzucenie i zaprzeczenie istnieją po raz kolejny. Wracając do świata, w którym odrzucenie i zaprzeczenie istnieją, Shinji przyznał, że się ich obawiał i stawił czoła temu strachowi. Wyznał, że oskarżenia Asuki i Rei we wcześniejszej scenie były prawdziwe, że zamknął ludzi zbyt mocno, ponieważ obawiał się porzucenia.

Gdy Shinji dusi Asukę, ta sięga w górę i pieści go, odpierając, że choć odrzucenie i zaprzeczenie znów istnieją, akceptacja również - ludzie mają wybór, by przyjąć innych do swoich serc, tak samo jak mają wybór, by innym zaprzeczyć. I w tym momencie Asuka wyznaje, że oskarżenia Shinjiego we wcześniejszej scenie były prawdziwe: Asuka opierała się, na każdym poziomie, akceptacji Shinjiego (a przez pełnomocnika, każdego) w swoim sercu, krzycząc na niego, poniżając go i gwałtownie odrzucając podstawowe wysiłki, które czynił, by się do niej zbliżyć. Ale teraz, gdy Shinji'emu udało się przestać bać odrzucenia od wszystkich, Asuka nauczyła się przestać odrzucać wszystkich. Shinji wie, że nie może biernie czekać, aż ktoś go zaakceptuje; Asuka wie, że nie może ciągle wszystkich odrzucać.

Zdając sobie sprawę, że Asuka zamierza przestać go odrzucać, Shinji zalewa się łzami. Asuka odpowiada “Kimochi warui”; zaakceptować kogoś czuje się dziwnie, obco i obrzydliwie dla niej, ponieważ zawsze opierała się temu. W różnych punktach serii, Shinji i Asuka prawie udaje się zbliżyć - w odcinku 15, Asuka komplementuje Shinjiego za jego grę na wiolonczeli, a potem zmusza go do pocałunku, ale potem gwałtownie go odrzuca, udając obrzydzenie i biegnąc do łazienki, by wypłukać usta. Shinji nie zdaje sobie sprawy, że Asuka szczerze próbowała się do niego zbliżyć, albo zdaje sobie z tego sprawę, ale nie chce tego kontynuować, bo boi się odrzucenia. W odcinku

, po obejrzeniu jej rozmowy przez telefon z macochą, Shinji próbuje odbyć prawdziwą rozmowę z Asuką o rodzinie, ale Asuka jest wkurzona, bo Shinij przekroczył jej współczynnik synchronizacji. W końcowej scenie End of Evangelion, oboje zdają sobie sprawę z własnej winy w sytuacji i decydują się zacząć próbować stać się ludźmi, którzy są w stanie zaakceptować siebie nawzajem.

Obejrzałem ponownie serię po 19 latach i właśnie obejrzałem End of Evangelion po raz pierwszy. Moja teoria jest taka, że Shinji próbuje zrobić coś dla Asuki, zamiast reagować w taki sposób, aby uniknąć konfliktu i bólu. Za pierwszym razem, gdy ją dusi, ona wiotczeje i scena się kończy. Ale w wielu scenach widzimy, że matka Asuki dusi lalkę, którą udawała, prosząc ją (lalkę) o wspólną śmierć. Asuka jest dręczona faktem, że jej matka ją odrzuciła, więc duszenie jej przez Shinjiego jest powtórzeniem tego dla dobra Asuki, co zostało zasugerowane, że tego właśnie podświadomie pragnęła od pierwszego razu, gdy to się stało. To nie znaczy, że ona naprawdę chce być uduszona na śmierć, to po prostu głęboko zakorzenione irracjonalne pragnienie, które miała, żeby jej matka udusiła ją zamiast lalki, bo przynajmniej jej matka zwracałaby na nią uwagę. Dość popieprzone, ale to bardzo dobra ilustracja irracjonalnych pragnień, jakie ludzie żywią w związku z niepewnością, wyniesioną z różnych etapów rozwoju w ich życiu.

Podoba mi się cała ta analogia na odpowiedź Torisudy , ale wydaje się, że brakuje tam pewnej informacji.

Podczas instrumentalizacji wszystkie istoty stają się jednym, bez względu na to, jak krótki jest to czas. Wszystkie doświadczyły, jak to jest być jedną istotą i z powodu tej jedności, każdy doświadczył wady, która pochodzi z bycia zdrową istotą. Ponieważ wszyscy stali się jednym, nie było żadnych sekretów do ukrycia.

Powodem, dla którego Asuka powiedziała “obrzydliwe”, było to, że gdy byli jednym, dowiedziała się i wiedziała, co zrobił z jej nieprzytomnym ciałem. Z tego powodu pierwszą rzeczą, jaką powiedziała, gdy go zobaczyła, było “obrzydliwe”.