Wszystkie one są ze sobą ściśle powiązane i wiele gier zaliczałoby się do więcej niż jednej kategorii. Jednakże, które słowo wybierzesz, kładzie nacisk na różne aspekty gry. W każdym razie, gdy nie jest ważne, aby być precyzyjnym, terminy te są często używane zamiennie.
- Eroge (エロゲ) to japońskie skrócenie “gry erotycznej”. Można je również nazwać H-games. Rdzenni Japończycy czasami używają tego terminu do opisu gier bez treści o charakterze seksualnym (np. Clannad ), ale w języku angielskim nie jest to właściwe użycie tego terminu. Eroge może być dowolną grą z seks-scenami (zwanymi również H-scenami). Obejmuje to niektóre gry, które nie są tradycyjnie zawarte jako powieści wizualne lub randki sims. Na przykład, Kamidori Alchemy Meister jest przykładem gry bez dużej ilości powieści wizualnych, ale która nadal kwalifikuje się jako eroge.
- Visual Novel (ビジュアルノベル), często skrócona do VN, jest ogólnym typem gry z dużą ilością dialogów i minimalną rozgrywką (zazwyczaj rozgrywka jest zredukowana do dokonywania wyborów w kilku punktach fabularnych, aby określić, na którą trasę się wchodzi). Może to być, ale nie musi obejmować żadnych romansów lub spotkań seksualnych. Na przykład, Danganronpa może kwalifikować się jako powieść wizualna, ale prawdopodobnie nie dla żadnej z pozostałych kategorii tutaj. Bardziej kanonicznym przykładem może być Higurashi no Naku Koro ni , chociaż puryści czasami będą upierać się przy nazywaniu jej “Powieścią dźwiękową”, ponieważ jest to oficjalny opis. Więcej na ten temat w sekcji poświęconej terminom. Nazywanie czegoś powieścią wizualną podkreśla aspekt “powieści” i sugeruje, że istnieje przynajmniej jakieś pozory historii. Zazwyczaj nie służy do opisu eroge'a, który jest wyłącznie sceną seksualną.
- Powieść wizualna może być również wykorzystana w bardziej techniczny sposób do opisu gier, w których tekst jest nałożony na tło, w przeciwieństwie do przedstawiania go w okienkach dialogowych. To rozróżnienie jest bardziej powszechne wśród osób japońskojęzycznych niż angielskojęzycznych. W języku angielskim zazwyczaj jest to skrót od NVL, a gry, w których dialogi znajdują się w okienku na dole ekranu nazywają się ADV. Fate/Stay Night jest przykładem tego stylu.
- Dating Sims są inną kategorią gier niż Visual Novels. Gry te charakteryzują się rozgrywką, ale celem gry jest wejście w romantyczny związek z postacią z gry. Najbardziej znanym przykładem jest prawdopodobnie seria Tokimeki Memorial , choć istnieje wiele innych bardzo udanych przykładów, takich jak Love Plus . W przeciwieństwie do powieści wizualnych, rozgrywka tutaj może być dość skomplikowana.
- A galge (ギャルゲーム) lub bishoujo game (美少女ゲーム, lit. “beautiful girl game”) może być użyta do opisu każdej gry, w której większa część gry wchodzi i jest w związku z jedną lub kilkoma postaciami kobiecymi (zazwyczaj nie w tym samym czasie). Są one sprzedawane u heteroseksualnych mężczyzn. Obejmuje ona wiele gier, które byłyby klasyfikowane jako symulatory randek i wiele, które byłyby klasyfikowane jako powieści wizualne. Większość gier, które mieściłyby się w tej kategorii, mieściłaby się również w jednej z pozostałych kategorii, chociaż istnieją przykłady takie jak Gal*Gun , które prawdopodobnie zmieściłyby się tylko jako galge.
Istnieje wiele innych ściśle powiązanych terminów, które mogłyby być użyte do opisania tych rodzajów gier. Opiszę je krótko tutaj:
A Sound Novel jest rodzajem powieści wizualnej. Termin ten jest znakiem towarowym Chunsoft i podkreśla aspekty dźwiękowe w przeciwieństwie do aspektów wizualnych. Powieści dźwiękowe są w rzeczywistości starsze niż powieści wizualne, ale ze względu na znak towarowy termin “powieść wizualna” jest tym, który utknął na dłuższą metę. W przypadku starszych gier rozróżnienie między nimi jest nieco zauważalne, ale dla większości nowoczesnych gier nie ma w zasadzie żadnej różnicy między znaczeniem tych dwóch terminów.
A Kinetic Novel jest rodzajem powieści wizualnej bez żadnej gry. Obejmuje to takie rzeczy jak podejmowanie decyzji za głównego bohatera. Ze względu na brak jakichkolwiek danych wejściowych odtwarzacza, historia jest w całości zaprogramowana, a gracz po prostu ją odczytuje bez żadnych danych wejściowych. Są to powieści dość zbliżone do zwykłych powieści z dodaną grafiką, dźwiękiem i zazwyczaj bardziej skoncentrowane na dialogach. Planetarian byłyby przykładem takiej gry. Powieści kinetyczne są zazwyczaj krótsze niż inne powieści wizualne, choć są od tego wyjątki jak Higurashi.
An Otome Game (乙女ゲーム) jest grą sprzedawaną kobietom. Jest ona w przybliżeniu synonimem terminu Bishounen Game (美少年ゲーム), który jest oczywiście bezpośrednio analogiczny do gry bishoujo, z wyjątkiem tego, że teraz postacie są raczej mężczyznami niż kobietami. Znanym przykładem jest Hakuoki .
A nakige (泣きゲー, dosłownie “płaczliwa gra”) to rodzaj powieści wizualnej, w której historia ma na celu wywarcie emocjonalnego wpływu na gracza. Większość gier studia Key jest nakige (np. Nie wiem.) Powiązany, ale wyraźny termin to utsuge (鬱ゲー, dosłownie “przygnębiająca gra”). W przeciwieństwie do nakige, które zwykle mają szczęśliwe zakończenia (choć mogą być dopiero po znacznych trudnościach), utsuge nie są zazwyczaj tak pozytywne. Rozróżnienie to jest trudne do wytłumaczenia, ale po zagraniu w kilka gier w każdym gatunku na pewno będziesz wiedział. Godnymi uwagi przykładami utsuge są Saya’s Song lub niedawna praca kluczowa Rewrite .
A nukige (抜きゲー, dosłownie “gra na masturbację”) jest rodzajem eroge'a, który prawie wyłącznie koncentruje się na treści seksualnej. Jak sama nazwa wskazuje, są one przeznaczone jako materiał pornograficzny. Niezwykłe byłoby opisywanie takich gier jako powieści wizualnych. Są to zdecydowana większość produkowanych eroge'ów, ponieważ są łatwe w produkcji i nadal dobrze się sprzedają.
Istnieją inne określenia, ale to właśnie te, które każdy powinien znać, jeśli chodzi o kategoryzowanie tego rodzaju gier.
