Dlaczego niektóre anime po japońsku zawierają angielski?

Istnieją dwa różne sposoby użycia angielskich słów w języku japońskim.

Pierwszy z nich jest przez pożyczkę. Język japoński został bardziej lub mniej ujednolicony podczas odbudowy Meiji, pod koniec XIX wieku. Wcześniej, Japonia była bardzo odizolowaną kulturą przez bardzo długi czas, więc wiele pojęć po prostu nie istniało w tym języku. W rezultacie zdecydowano, że zamiast tworzyć nowe słowa dla wszystkich tych koncepcji, będą one po prostu pożyczać słowa z innych języków. Większość słów pochodziła z języka angielskiego, choć są też słowa z innych języków zachodnich.

W tym przypadku słowa te są zapisane w katakanie (カタカナ). Istnieje bardzo duża liczba słów zapożyczonych, ale jest to dość znormalizowane, co jest słowem zapożyczonym, a co nie. Ponadto, niektóre słowa są wymawiane inaczej w języku japońskim niż angielskim (np. energia staje się エネルギ (enerugi) z twardym dźwiękiem g). W przypadku, gdy wymowa angielskich słów w języku japońskim jest niejednoznaczna, są one również zazwyczaj standaryzowane.

Nie jest to jednak tak naprawdę użycie angielskiego. Pożyczki są zapożyczone z języka angielskiego, ale zarówno znaczenia jak i wymowa mogą być radykalnie różne od angielskich słów. Są one lepiej opisane jako słowa japońskie, które są oparte na słowach angielskich. Przykłady, które podałeś nie należą do powyższej kategorii, ale jest wiele takich przykładów, więc warto je wymienić.

Innym sposobem, w jaki mogą używać angielskiego jest po prostu pisanie/mówienie po angielsku. Przykłady, które podałeś wydają się należeć do tej kategorii. Robi się to, aby brzmieć/wyglądać fajnie, ponieważ większość ludzi w Japonii tylko słyszy i widzi japoński przez większą część dnia, więc to się wyróżnia. Ponieważ większość Japończyków posiada przynajmniej zdawalną znajomość słownictwa angielskiego (jest to część standardowego programu nauczania), to jest to sposób na wypowiedź, tak jakby stylizowane czcionki były używane w języku angielskim, z wyjątkiem nieco mocniejszych.

Teraz, kiedy wprowadziliśmy to rozróżnienie, możemy odpowiedzieć na to pytanie. Odpowiedź na Twoje pytanie “Dlaczego te angielskie słowa trafiają do całkowicie japońskich produkcji?” jest taka, że angielski jest dość powszechny w Japonii, nie tylko w anime/manga. Nie jest to tylko zjawisko związane z anime/mangą, nie jestem też przekonany, że jest ono szczególnie powszechne w anime i mandze. Na przykład, prawdopodobnie można zauważyć kilka przypadków języka angielskiego na tym zdjęciu reklamy w Tokio (znalazłem 3, z kolejnymi 2 przypadkami alfabetu rzymskiego używanego do pisania słów nieangielskich, a także całkiem sporo zapożyczeń z katakany):

Tak w skrócie, to dlatego, że angielski jest powszechny w japońskiej kulturze. Ale nie jest to bardzo satysfakcjonująca odpowiedź sama w sobie. Zamiast odpowiadać na szerokie pytanie, dlaczego współczesna kultura japońska często używa języka angielskiego (który, jak sądzę, może być lepiej postawiony na Japanese.SE z pewnymi modyfikacjami), zajmę się konkretnymi przypadkami, o których wspomniałeś, po części dlatego, że pełna odpowiedź na to pierwsze pytanie jest prawdopodobnie niemożliwa, a po części dlatego, że jest ona poza tematem.

• *

Używanie języka angielskiego jest bardzo powszechne w muzyce, gdzie całe linie mogą być napisane (często łamane) po angielsku. Nie jest to zjawisko wyłącznie japońskie, ponieważ koreańscy i chińscy artyści popu również często używają języka angielskiego (indyjscy artyści popu również robią to bardzo często, ale angielski jest dość powszechnym językiem w Indiach). Z tego, co mogę powiedzieć, nie jest to szczególnie powszechne w piosenkach anime, choć oczywiście nie mam żadnych statystyk, które mogłyby to potwierdzić.

Zasadniczo, jest to robione w muzyce, aby brzmieć fajnie, z powodów, które wymieniłem powyżej. To również nieco poszerza ich publiczność, ponieważ ludzie na całym świecie mówią po angielsku. Nie wiem, czy istnieje analogia, która byłaby znana ludziom, którzy mówią tylko po angielsku, ale najbliżej mogę wymyślić, że łacina jest czasami używana w muzyce anglojęzycznej.

W rzeczywistości, angielski używany w muzyce japońskiej wyprzedza sam J-Pop (który jest gatunkiem, w który wpada większość muzyki anime). Japońscy muzycy rockowi w latach 60. i 70. inspirowali się głównie swoimi zachodnimi odpowiednikami, zwłaszcza Beatlesami. Przez pewien czas japońscy wokaliści rockowi uważali, że język japoński jest zbyt restrykcyjny, by móc śpiewać w stylu rockowym, więc większość z nich śpiewała po angielsku (patrz tutaj ). Pierwszym naprawdę udanym zespołem, który śpiewał po angielsku był Happy End , ale nawet po tym czasie, ludzie kontynuowali używanie języka angielskiego przynajmniej od czasu do czasu. Można pisać długie prace akademickie na temat używania języka angielskiego w muzyce japońskiej, ale zatrzymam się tutaj dla zwięzłości.

• *

Dla Digimon Tamers, i rzeczywiście wiele serii, tytuł jest wyświetlany w języku angielskim. W rzeczywistości, większość serii ma teraz zarówno angielski jak i japoński tytuł, co nie zawsze oznacza to samo. W przypadku Digimona, słowo ‘Digimon’ pochodzi od dwóch angielskich słów, ‘Digital’ i ‘Monster’. Tamers to również angielskie słowo. Tytuł mógłby być napisany na 「デジモンテイマーズ」, ale bardziej autentycznie wygląda używanie angielskiego Tytuł. Jeśli chodzi o powód, dla którego tytuł został wybrany w języku angielskim na początek, to znów najlepiej wyjaśnić to regułą “cool”, ponieważ język angielski brzmi inaczej i ciekawie. Oczywiście nie wszystkie pokazy to robią i jest to w większości decyzja stylistyczna, więc prawdopodobnie nie da się tego lepiej wyjaśnić.

• *

Jeśli chodzi o Evę, większość systemów komputerowych, nawet w Japonii, jest oparta na języku angielskim. Większość języków programowania jest również oparta na języku angielskim. W rezultacie, wydaje się, że bardziej autentyczne (a przynajmniej tak było w tamtym czasie) jest posiadanie komputerów i technologii w całości lub w większości w języku angielskim. Nie wiem, czy to się zmienia, teraz, gdy istnieją japońskojęzyczne języki programowania, systemy operacyjne itp.

• *

Jeśli chodzi o “BEER”, to nierzadko w Japonii reklamuje się piwo w języku angielskim. Ten przykład jest dość małą firmą, którą znalazłem po lekturze Moyashimona, ale na pewno nie jest rzadkością, że piwo pisze się w języku angielskim. Naprawdę nie wiem dlaczego. Podejrzewam, że to dlatego, że piwo powstało jako napój zachodni.

• *

Mógłbym pewnie trochę poczekać, ale myślę, że ta odpowiedź jest już za długa i nie ma sensu dalej wymieniać przykładów, więc zakończę ją tutaj. Jak powiedziałem powyżej, może to być dobre pytanie na Japanese.SE , jeśli odpowiednio je sformułujesz. Może to również być dobre pytanie na proponowanej stronie Japanese Culture .

Należy zauważyć, że nie dzieje się to tylko w czasie. Jeśli miałbyś jechać do krajów azjatyckich, gdzie używają chińskich znaków (Chiny, Japonia, itp.), zobaczysz tekst w języku angielskim na takich rzeczach jak produkty spożywcze czy koszulki. Czasami tekst ten jest bełkotliwy i nie ma żadnego sensu. Robią to po to, aby produkt był bardziej atrakcyjny, aby był bardziej różnorodny. Nie ma takiej różnorodności dla Kanji, Katakany i Hiragany w czcionkach, np. w języku angielskim, mamy takie czcionki jak Times New Roman czy Impact. Z drugiej strony, znaki Kanji i tym podobne mogą być mylące, jeśli podążają za określoną czcionką. Łatwiej byłoby czytać standardowe Kanji, niż na przykład w Courier New (jeśli to w ogóle możliwe).

Tak więc, aby uczynić znaki większymi, mieć większy wpływ na swoich widzów, używają oni angielskiego zamiast własnego języka. Możesz powiększyć krzywą na “D” na “Digimonie” i nadal będziesz mógł odczytywać ją jako “D” lub zmienić ją na pewien styl, aby pasowała do gatunku anime, ale nie możesz zmienić żadnej części postaci “デ” bez zachowania jej znaczenia.

Japonia była i jest pod dużym wpływem kultury zachodniej, a japońscy kompozytorzy czasami dodają do swoich piosenek teksty w języku angielskim jako swego rodzaju “efekt specjalny”, nawet jeśli nie jest on doskonały gramatycznie.

Jeśli chodzi o japońskie występy w anime, producenci mogą próbować przywoływać “obce” odczucia na scenie lub obiektach (jak “BEER”). Naukowo-naukowe elementy anime (zwłaszcza komputery i tekst na monitorze) są najczęściej reprezentowane w języku angielskim, przy użyciu wszelkiego rodzaju technicznych rzeczowników i przymiotników angielskich (a także wielu liczb i symboli), ponieważ przywołuje stereotyp, że nauka jest tym “chłodnym i skomplikowanym procesem, którego nie da się zrozumieć”.

W zależności od kontekstu włączenia języka angielskiego, powód jest różny.

Earlier Usage

Od wczesnego Meiji aż po przedwojenną Japonię, edukacja anglojęzyczna w Japonii była silniejsza niż obecnie (innymi słowy, japońskie mistrzostwo w języku angielskim gwałtownie spadło w najnowszej historii, a japońskie Ministerstwo Edukacji rządu, Kultura, Sport, Nauka i Technika [MEXT] nadal stara się podnosić poziom poprzez różnorodne szkolenia dla nauczycieli i reformy edukacyjne w nadziei na nadrobienie zaległości w edukacji anglojęzycznej w Chinach, Korei Południowej i innych krajach azjatyckich). Im starsza jest manga/anime/piosenka, tym większe jest prawdopodobieństwo, że mangaka/scenarzysta/lirykant dokładnie rozumie język angielski. Tytuły starsze zawierają fragmenty angielskiego, ponieważ w tamtych czasach więcej Japończyków miało pracujące ujęcie podstawowego angielskiego.

Konotacje kulturalne

W języku japońskim i kulturze, słowa zapożyczone, garaigo, wasei eigo, i Engrish (każde z tych określeń odnosi się do wyraźnie różnych bytów językowych) noszą konotacje “nowe”, “fajne” i “młode”/“młodzieńcze”, a więc w japońskiej reklamie angielskie słowa, francuskie słowa, i katakana są wykorzystywane do produktów, które producent chce zaprojektować jako czynnik innowacyjny lub chłodzący, natomiast celowo i starannie unika się ich w przypadku produktów związanych z pojęciami tradycji, rocznika i długotrwałej renomy (dotyczy to nie tylko młodych Japończyków, ale jest to ogólne skojarzenie wśród ludności; widać to w tytułach i nazwach postaci z mangi napisanych w latach 70-tych). Manga, anime i j-pop z reguły należą raczej do kategorii “nowatorskich i ekscytujących” niż do kategorii tradycyjnej sztuki japońskiej , więc pieprzenie ich z angielskim i japońskimi wariacjami na ten temat, przyczynia się do skojarzenia medium z “współczesnym” i “gorącym”. Digimon jest zdecydowanie serią, która chciała być “kolejną wielką rzeczą” w ślad za Pokemon, więc “nowe” konotacje mogą być tylko plusem. Areny mangi, anime, gier i j-popu są bardzo konkurencyjne i fani mogą być zmienni; bycie nowym i fajnym jest ważne dla udanej premiery i dla utrzymania wiodącego miejsca.

Being ‘Other’

Returnees (Japończycy, którzy mieszkali/studiowali za granicą i wrócili do Japonii), haafu (ludzie japońskiego pochodzenia, tacy jak półjapończycy, półkaukascy), i międzynarodowi studenci są czasami przedstawiani jako bohaterowie anime i mangi. tenkousei (student transferowy) jest tematem trwałym. Często twórca dzieła dochodzi do wniosku, że postać musi mówić po angielsku, niemiecku lub innym języku (przynajmniej raz) w opowieści, aby doświadczyć, że była poza krajem. Jest to alternatywny przypadek, w którym dodaje się angielski lub Engrish: podczas gdy nadaje on postaci czynnik chłód, to w przeważającej mierze zapewnia ‘Inny’- czynnik chłód, który kontrastuje postać z innymi. Powodem, dla którego działa to skutecznie, jest to, że w przeciwieństwie do wcześniejszych pokoleń japońskiego wykształcenia w języku angielskim, wśród młodzieży angielski jest postrzegany jako bardzo “Inny”, obcy i trudny: nie jest to coś, co “my Japończycy” mówimy w życiu codziennym; kolega z klasy, który potrafi płynnie mówić, jest uważany za nowość. Ponieważ mangaka i anime reżyserzy są częściej wykształceni w Japonii, jak na przykład w przeważającej anime manga seiyuu senmongakkou (anime/manga/voice acting trade schools), nie są oni najbardziej skłonni demograficznie studiować za granicą, pracować za granicą lub pracować w międzynarodowej firmie z oddziałami w Japonii; nie oznacza to, że żaden z nich nie mówi płynnie lub prawie płynnie po angielsku, ani że żaden z nich nie posiada umiejętności komunikacji międzykulturowej, ale jest tak, że nie wszyscy posiadają funkcjonujące opanowanie języka angielskiego lub wrażliwość międzykulturową. Może to mieć wpływ na to, dlaczego angielski lub Engrish, że postaci anime mówiące za granicą, są często wymawiane w przesadnych stereotypach nie-japońskiego jako hałaśliwe, głośne, wychodzące, itp. i że kiedy te postacie mówią po japońsku, mówią w błędnie wymawianej karykaturze japońskiej, która nie odzwierciedla dokładnie tego rodzaju błędnej wymowy, jaką robią rzeczywiste nie-japońskie o różnych językach ojczystych. Dzieje się tak również w celu przedstawienia “Innego” -ness.

A Lingua Franca

Wśród młodszych Japończyków, mimo że generalnie nie używają oni sami języka angielskiego w sposób komunikatywny do słuchania i mówienia (najnowsza i obecna edukacja angielska w Japonii to czytanie i pisanie skoncentrowane na gramatyce), jest ona uważana za lingua franca planety i jest kojarzona z “międzynarodowym” i “globalizacją”. W obecnej edukacji japońskiej temat języka japońskiego nazywa się 「国語」 (kokugo, co oznacza “język narodowy”, a nie “japoński”. Gdyby na przykład zrobiły to Stany Zjednoczone, zamiast tematu języka angielskiego nazywano by go tematem języka narodowego). W przeciwieństwie do tego, ten drugi Przedmiotem językowym w japońskim programie nauczania jest 「外国語」(gaikokugo, co oznacza “inny/krajowy język/języki”), ale w większości szkół jedynym językiem oferowanym dla klasy gaikokugo jest angielski. To jeszcze bardziej ugruntowuje angielski jako język międzynarodowy w umysłach Japończyków. Kiedy widzą Kaukaza w Japonii, są o wiele bardziej skłonni pytać po angielsku: “Do you speak English?” w języku angielskim, niż pytać: “Do you speak English?” lub “Is Japanese alright?” w języku japońskim. Wielu Japończyków zdaje sobie sprawę, że ich znajomość języka angielskiego jest słaba, ale nie mogą się doczekać, a niektórzy już pracują w kierunku kultywowania, w przyszłości, w której wyobrażają sobie, że więcej Japończyków będzie w stanie komunikować się po angielsku. Dlatego też seria sci-fi takich jak Neon Genesis Evangelion wybiera angielski, który jest uważany za sposób na przyszłość: fabuła angażuje przywódców i wojsko całej Ziemi starając się pracować razem, więc osiedlenie się na uniwersalnym lingua franca jest realistyczne. Niektóre anime nie wybrać japoński jako we wszechświecie lingua franca, ale angielski jest powszechnym wyborem.

Ustawienia i rekwizyty

Nowoczesna Japonia ma marki i nazwy sklepów, które są zawsze napisane w języku angielskim lub romaji, więc kiedy parodie tych restauracji, sklepów typu convenience, opakowania żywności, puszki z wodą sodową, itp. pojawiają się w anime, są one zilustrowane do dopasować logo słynnej marki (zwykle nazwa jest lekko pochylony, aby uniknąć opłat licencyjnych). Z tego powodu słowo “piwo” może być zilustrowane po angielsku: napój jako taki jest często pisany na szklankach do piwa i dekoracji wnętrz w japońskich pubach, więc litery tworzą łatwo rozpoznawalny kształt dla Japończyków, bez konieczności odczuwania, że czytają po angielsku, oglądając anime.

(An Aside)

Podczas gdy angielski i engrish pojawiają się w wielu seriach, czasami nie-japoński czytelnik/odglądający zakłada, że angielski jest używany w przypadku, gdy w rzeczywistości tak nie jest. Czasami jest to romaji, czasami jest to język nierzeczywisty (np. jak nazwy w HUNTER x HUNTER są napisane literami łacińskimi, ale nie trzymają się spójnego języka rzeczywistego: Gon Freecs, Curarpikt, Leorio, Quwrof Wrlccywrlir, Wbererguin, itd.), a czasami inne języki, które używają alfabetu łacińskiego (takie jak Puella Magi Madoka Magica ) są włączone do anime z powodów, które mogą, lub wcale nie muszą, być związane z japońskim użyciem angielskiego.

Dziękuję wam za wyjaśnienie, to naprawdę pomogło. Ale myślę, że coś zostało pominięte. Myślę, że drugim powodem, dla którego w japońskich szkołach średnich odbywają się kursy angielskiego, jest to, że żyjemy w coraz bardziej anglojęzycznym świecie. Dobry procent japońskich interesów jest z Ameryką. Szkoły uczą angielskiego po prostu dlatego, że pewnego dnia może to być potrzebne. Nie możesz mieć transakcji biznesowej, jeśli nie rozumiesz, co mówi druga osoba. To bardzo prawda, że Ameryka i inne kraje anglojęzyczne mają duży wpływ na Japonię, a dowód na to jest widoczny w samym kraju, poprzez reklamy, szkołę, język, technologię artystyczną i ogólne życie codzienne. Byłem już wcześniej w Tokio i miałem szczęście przyłapać biznesmena rozmawiającego przez telefon po angielsku i zatrzymałem się na ulicy, aby się rozejrzeć i podziwiać prosty fakt, że mogłem naprawdę zrozumieć niektóre z rzeczy, które widziałem.